ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Πώς Είναι να Βλέπεις τον Παρθενώνα για Πρώτη Φορά στα 80 σου Χρόνια

VICE

Mία ηλικιωμένη πρόσφυγας από το Αφγανιστάν ήταν από τις πρώτες που δήλωσαν συμμετοχή στην εκδρομή που οργάνωσε το Ίδρυμα Λαμπράκη.

Η ροζ μαντήλα, την προστάτευε από τον ήλιο που έκαιγε το Σάββατο το μεσημέρι πάνω στον λόφο της Ακρόπολης. Από μέσα, το ταλαιπωρημένο της πρόσωπο μαρτυρούσε τον πόνο του ξεριζωμού που βίωσε φεύγοντας από το Αφγανιστάν και το ριψοκίνδυνο ταξίδι της με μία «βάρκα του θανάτου» από τα παράλια της Τουρκίας στη Λέσβο. Κοντά της βρίσκονται και αρκετές πρόσφυγες από τη Συρία, περπατούν ανάμεσα στα μνημεία ιδιαίτερα συγκινημένες που βλέπουν τον Παρθενώνα, κουβαλώντας τη μνήμη του ναού της Παλμύρας στη χώρα τους που καταστράφηκε από τον ΙSIS.

Η Φ., από τότε που είναι εγκλωβισμένη στην Ελλάδα μετά το σφράγισμα των συνόρων, ζει μαζί με το εγγόνι της στο camp της Ραφήνας, ένα camp που στεγάζει μονογονεϊκές οικογένειες, γυναίκες με τα παιδιά τους. Στα 80 της χρόνια έχει ακόμη δίψα για ζωή. Μέσα στο camp μαθαίνει αγγλικά και ελληνικά παρά το γεγονός ότι στην πρώτη της γλώσσα είναι αναλφάβητη.

Όταν έμαθε για την επίσκεψη στην Ακρόπολη, ήταν από τις πρώτες που δήλωσαν συμμετοχή στην πρωτοβουλία του Ιδρύματος Λαμπράκη. Η επίσκεψη ουσιαστικά έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος HopE ΑcceleRaTor (HEART) που απευθύνεται σε πρόσφυγες και στοχεύει στην ομαλή τους ένταξη στις ευρωπαϊκές κοινωνίες που τους υποδέχονται, μέσω της εκπαίδευσης και ενδυνάμωσής τους.

Η πρώτη της επίσκεψη στην Ακρόπολη είναι ουσιαστικά η πρώτη της όμορφη στιγμή στην Αθήνα έξω από το camp. Μια Αθήνα που μέχρι τώρα είχε δει μόνο από τις ουρές της υπηρεσίας ασύλου. Πρώτος σταθμός Ομόνοια και από εκεί, με τη βοήθεια του Δήμου Αθηναίων που παραχώρησε λεωφορείο, στην Ακρόπολη. Όταν φτάνει εκεί η Φ. περιεργάζεται τον Παρθενώνα, ακούει με προσοχή την ξενάγηση, τραβά φωτογραφίες. Είναι χαρούμενη, αλλά παράλληλα συγκινημένη και μάλιστα κάποια στιγμή δακρύζει.

Είναι λίγες οι προσπάθειες ένταξης που γίνονται για τους πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα. Το HEART είναι μία από αυτές και υλοποιείται με την άδεια του υπουργείου Παιδείας στον χώρο φιλοξενίας προσφύγων στη Ραφήνα και περιλαμβάνει δράσεις δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά και παράλληλες δράσεις εκπαίδευσης και ενδυνάμωσης γυναικών. Στο πλαίσιο της «συνομιλίας» των πολιτισμών, οι γυναίκες, προτού επισκεφτούν την Ακρόπολη, παρουσίασαν σε συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα εμβληματικά μνημεία από τις πατρίδες τους.

Η «εκδρομή» ήταν για λίγες ώρες, όμως οι πρόσφυγες και τα παιδιά τους επέστρεψαν στο camp έχοντας γεμίσει όμορφες εικόνες. Όλα αυτά, βέβαια, μέσα σε μία τραγική αντίφαση: Από τη μία, εκατοντάδες κόσμου που ήταν εκεί για τουρισμό, έχοντας ταξιδέψει από διαφορετικά μέρη του πλανήτη με το διαβατήριό τους, για να δουν την Ακρόπολη και από την άλλη η Φ. μαζί με τις άλλες γυναίκες πρόσφυγες και τα παιδιά τους, που είναι εγκλωβισμένες εδώ παρά τη θέλησή τους και βρέθηκαν στον ιερό βράχο για μία εμπειρία που ήταν πολύ πιο ουσιώδης για εκείνες από την τουριστική selfie με θέα τα μάρμαρα του Παρθενώνα.

 

 

σχόλια