ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ιχνηλατώντας ταξίδια μεταναστών

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Βαρβάκειος αγορά, πρωί, την ώρα που η πόλη ζει τη δική της βιασύνη. Πέντε άτομα προκαλούν την περιέργεια των περαστικών. Στέκονται ακίνητοι, με φιμωμένο το στόμα. Η ταινία, λευκή σφραγίζει χιαστί τα χείλη τους. Είναι οι ηθοποιοί του θεάτρου Σημείου: Ελενα Αρβανίτη, Σταύρος Γιαννακόπουλος, Χρήστος Σκούρτας, Μικές Γλύκας, Αράς Χαμεντιάν. Ο τελευταίος, Πέρσης στην καταγωγή, προσεύχεται στη γλώσσα του. Το τύμπανο ηχεί εκκωφαντικά, η ησυχία σπάει, οι καλλιτέχνες μέσα σε μισή ώρα ξετυλίγουν τη σκηνική σύνθεση «Under κρυμμένες φωνές», όπως κάποια άλλα πρωινά σε διαφορετικές γωνιές της Αθήνας.

Μας μιλούν για το ταξίδι των μεταναστών. Τις απάνθρωπες συνθήκες μέσα από τις οποίες έφτασαν στη χώρα μας. Κείμενα που στηρίζονται σε μαρτυρίες, συνεντεύξεις, τη λογοτεχνία, σύγχρονα ταχυδράματα τα οποία συνέλεξε ο σκηνοθέτης Νίκος Διαμαντής από τους «Γιατρούς χωρίς Σύνορα» και άλλες οργανώσεις αλληλεγγύης. Στόχος του είναι ο προβληματισμός, η ευαισθητοποίηση του κοινού για το σπαρακτικό, στις περισσότερες περιπτώσεις, ταξίδι αυτών των ανθρώπων.

Συγκίνηση, απάθεια

Ο κόσμος έξω από τη Βαρβάκειο παρακολουθεί. Κάποιοι συγκινούνται, άλλοι μένουν απαθείς, άλλοι επεμβαίνουν στις σκληρές περιγραφές. Οπως αυτή: οι δουλέμποροι απειλούν να τους κόψουν αυτιά και μύτη. Κάποιος θεατής του δρόμου δεν αντέχει την ένταση της σκηνής, αρχίζει να ουρλιάζει. Του φαίνεται αδιανόητο. Πιο κει, απομακρυσμένοι από το υπόλοιπο σύνολο νιώθεις τους πραγματικούς μετανάστες της ζωής κι όχι της σκηνής. Το χαμηλωμένο βλέμμα δείχνει επιφύλαξη. Η πείνα, ο φόβος, η σωματική εξαθλίωσή τους είναι γνώριμα. Κάποιοι έζησαν χειρότερα που ούτε το θέατρο μπορεί να μεταφέρει.

«Καλημέρα σας, είμαστε νεοαφιχθέντες». «Καλημέρα» κλείνει το δρώμενο ο ηθοποιός Χρήστος Σκούρτας. Οι ρόλοι αλλάζουν. Βουβοί τώρα είναι οι θεατές του δρόμου. Στέκονται αμήχανοι, άλλοι σκεπτικοί, άλλοι το προσπερνούν. Λίγο καιρό πριν, όταν το δρώμενο παρουσιάστηκε στην Ομόνοια, μια κυρία - θεατής αντέδρασε έντονα: «Είμαι ρατσίστρια, πάρτε τους από δω».

Είναι ο κόσμος της πόλης, είμαστε εμείς, η φωνή μας, η σκληρότητά μας, άλλοτε η συνείδηση.

Σήμερα στις 11.30 το πρωί, η σκηνική σύνθεση επαναλαμβάνεται στη Φωκίωνος Νέγρη στη Δημοτική Αγορά, στις 14 Δεκεμβρίου στην Ακαδημία Πλάτωνος. Αλλες γωνιές άλλες αντιδράσεις κάθε φορά. Μια πρόταση ευαισθητοποίησης του θεάτρου Σημείου και του Δήμου Αθηναίων πάνω στο πρόβλημα της μετανάστευσης. Σε λίγο καιρό η παράσταση θα μεταφερθεί στο θέατρο πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Θα αρχίσει ο διάλογος, οι συζητήσεις. Ομως η πόλη έχει τη δική της φωνή.

 

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ

 

http://www.kathimerini.gr/793488/article/politismos/polh/ixnhlatwntas-ta3idia-metanastwn

σχόλια